Nasz gracz zza oceanu nie kryje radości z powrotu na boisko.

Douglas Neutzling Ferreira, który dołączył do drużyny Rekordu w lipcu ubiegłego roku zaliczył kilka minut w spotkaniu z AZS UŚ Katowice. Zawodnik w sierpniu pomógł jeszcze drużynie w eliminacjach UEFA Futsal Cup, po czym w drugim ligowym spotkaniu, doznał bardzo poważnej kontuzji. Po miesiącach leczenia i żmudnej rehabilitacji ponownie - na razie w krótkim epizodzie - zaprezentował się bielskiej publiczności.

Pokonaliśmy katowiczan w najmniejszych możliwych rozmiarach. Jak oceniasz wczorajszy mecz?

- W pierwszej połowie mieliśmy sporo wyśmienitych okazji do zdobycia kolejnych bramek, niestety nie udało się ich wykorzystać. To jest zresztą nasz problem przez cały sezon, wypracowujemy bardzo dużo dogodnych sytuacji, których nie potrafimy przełożyć na gole. Praktycznie w każdym meczu procent posiadania piłki jest po naszej stronie, to my prowadzimy grę. Niestety potem potrafi się tak zdarzyć, że stracimy piłkę, bramkę i zamiast wygranej mamy remis lub przegrywamy mecz. Sądzę, że to siedzi w naszych głowach, może to kwestia koncentracji? Przecież na treningu takie okazje wykorzystujemy bez najmniejszych problemów, a w trakcie meczu może 10 procent z nich.

Wczoraj, po bardzo długiej przerwie, w końcu doczekałeś się występu na boisku. Jak wrażenia?

- To był oczywiście bardzo krótki występ, ale ogromnie się cieszę, że w końcu zagrałem. Czułem się dobrze w trakcie gry, trener jeszcze przed meczem mówił mi, że zagram – chciał zobaczyć jak się prezentuję. Mam nadzieję, że w Final Four w Chojnicach, będę miał okazję zagrać dłużej.

 Skoro o tym wspomniałeś, to jak widzisz nasze szanse w turnieju finałowym Halowego Pucharu Polski?

- Przed turniejem szanse na zdobycie pucharu mamy takie same jak rywale – 25 procent. Nie wyobrażam sobie jednak, byśmy nie awansowali do finału. Ciężko pracowaliśmy przez cały sezon, na razie, w mojej ocenie, mamy na 90 procent brązowy medal mistrzostw Polski, ale chciałbym żebyśmy zdobyli Puchar Polski i uważam, że nas na to stać.

 Dostrzegasz różnice po zmianie na stanowisku szkoleniowca?

- Wiele rzeczy jest podobnych, w końcu Andrzej Szłapa był cały czas asystentem trenera Adama Krygera. Największa moim zdaniem różnica jest w obciążeniach treningowych – trenujemy częściej i mocniej, co mi osobiście bardzo pasuje.

MH / foto: Artur Jarczok (beskidzka24.pl)

Komentarze: